Z wulkim pućowanjom narodow zasydlichu so w 6. lětstotku wšelake słowjanske splahi mjez Wódru/Nysu a Solawu/Łóbjom, mjez Rudnymi horinami a Baltiskim morjom. K tutym zapadnosłowjanskim splaham słušachu Milčenjo a Łužičenjo w Hornjej a Delnjej Łužicy, ke kotrymž naslědnikam Serbja liča.

"Serbja" mjenuja so w Hornjej Łužicy "Serbja" a w Delnjej Łužicy "Serby" abo alternatiwnje němsce "Wenden". Wšitke pomjenowanja maja swoje korjenje we łaćonskim "sorabi" a "veneti".

Kultura a stawizny Hornjeje Łužicy su we wosebitej měrje ze Serbami zwjazane. Tutón najmjeńši słowjanski lud je sej hač do dźensnišeho swoju rěč a swoje nałožki w němskej wokolinje zdźeržał. Tak wuhotuja so zjawne tafle w serbskim sydlenskim rumje dwurěčnje. Wosebje jutrowny nałožk křižerjow je so k podawkej nadregionalneho zajima stał.